ثبت شركت,ثبت برند,اخذ كارت بازرگاني

http://www.sabterahroshan.com/

شركت نسبي چيست؟
طبق ماده ۱۸۶۳ قانون تجارت، شركت نسبي به آن دسته از شركت ها گفته مي شود كه براي امور تجاري، با نام مخصوص ميان حداقل دو نفر تشكيل مي شود كه مسئوليت هر كدام از شريك ها با اندازه سرمايه اي است كه در شركت به اشتراك گذاشته اند. ثبت شركت نسبي و تضامني بسيار شبيه به هم هستند ولي داراي تفاوت هاي بسيار كوچكي نيز مي باشند. به عنوان مثال، در يك شركت تضامني، شركا در مقابل طلبكاران متضامناً مسئول پرداخت قرض ها د دين هاي شركت هستند، در صورتي كه در يك شركت نسبي، طبق ماده ۱۸۶، اگر دارايي شركت براي بدهي هاي شركت كافي نباشد، هر كدام از شريك ها فقط به اندازه آورده خود در شركت نسبي، مسئول پرداخت قروض مي باشد.
به طور مثال در ثبت شركت نسبي كه با ۴ نفر عضو ثبت مي شود ممكن است سرمايه ها بدين شكل باشد كه نفر اول يك دوم سرمايه شركت نسبي را پرداخت كرده باشد و نفر دوم يك چهارم سرمايه شركت نسبي را پرداخت كرده باشد و نفر سوم و چهارم به شكل مساوي هر كدام يك چهارم سرمايه را پرداخت كرده باشند، كه در اين حالت بدهي هاي شركت نسبت به باقيمانده طلب پس از استهالاك سرمايه آن بيشتر باشد، مسئوليت هر كدام ار شركا در اين شركت با هم فرق مي كند. يعني شريك اول يك دوم بدهي ها، شريك دوم يك چهارم بدهي ها و شريك سوم و چهارم نيز به شكل مساوي هر كدام يك چهارم مسئوليت پرداخت بدهيها و ديون را برعهده دارند. مسئوليت شركا در شركت هاي نسبي بدين ترتيب است كه چون در شركت هاي نسبي، مسئوليت هركدام از شريك ها در مقابل اشخاص ثالث، فقط به اندازه نسبت سرمايه اي است كه در شركت گذاشته اند، يك مشكل به وجود مي آيد و آن اينكه قانون تعيين نكرده است كه آيا شركا مي توانند در مقابل اشخاص ثالث برخلاف ماده ۱۸۳ و ۱۸۶ قانون تجارت عمل نمايند يا نه. براي درك بيشتر اين مساله به شركت هاي تضامني اشاره مي كنيم كه طبق قانون، اگر دارايي شركت براي پرداخت بدهي هاي شركت كافي نباشد، هر كدام از شركا مسئول پرداخت تمام قروض شركت را دارند و اگر هر قراري برخلاف اين بند بين شركا باشد، خود به خود باطل مي شود. ولي همچين ماده اي در قانون براي شركت هاي نسبي گذاشته نشده است. حال اين مساله مطرح مي شود كه آيا شركا در يك شركت نسبي مي توانند مسئوليت خود را به شكلي غير از آنچه كه در ماده ۱۸۳ است، مشخص نمايد يا خير؟ براي پاسخ به اين سوال مي توان به ماده ۱۱۹ قانون تجارت اشاره كرد كه بسيار شبيه به ماده ۱۸۵ قانون تجارت مي باشد. در حقيقت قانوني كه براي شركت هاي تضامني صدق مي كند، براي شركت هاي نسبي اعمال نمي شود. در ماده ۱۸۵ قانون تجارت چنين مقرر شده است كه : ” در يك شركت تضامني منافع به نسبت سهم الشركه ميان شركا تقسيم مي گردد، مگر اينكه شركت نامه غير از اين ترتيب مقرر كرده باشد.” اين قانون را نمي توان در مورد شركت هاي نسبي استفاده كرد و اگر شركا مقرر كرده باشند كه مسئوليت يكي از شركا در مقابل ضرر و زيان، نسبتي كمتر از سهم الشركه وي و يا محدود به سرمايه او در شركت باشد، چنين شرطي باطل مي باشد.

نام گذاري شركت نسبي
نام گذاري در ثبت شركت نسبي داراي قاعده و قانوني خاص است كه به طور كامل در ماده ۱۸۴ قانون تجارت شرح داده شده است. ” در اسم شركت نسبي، ذكر حداقل نام يك نفر از شركا الزامي مي باشد. اگر اسم شركت شامل نام شركا نباشد، بعد از اسم شريك يا شريك هايي كه ذكر شده است، عباراتي مانند “شركا” و يا “برادران” الزامي مي باشد. بنابراين در نام شركت نسبي بايد نام تمامي شركا باشد يا عباراتي مانند ” و شركا” يا ” وبرادران ” يا ” و پسران ” و … مي توانيد استفاده نماييد. علاوه بر اين بايد كلمه ” شركت نسبي ” در پايان نام شركت حتما قيد شود تا هر شخصي با ديدن نام اين شركت متوجه نوع شركت كه شركت نسبي مي باشد شود، و نوع مسئوليت شركت را بداند.

ثبت شركت نسبي
براي ثبت شركت نسبي بايد ابتدا شركتنامه را تنظيم كرد و سپس آن را امضا نمود و در مرحله آخر تمام سرمايه را پرداخت نمود. اگر به هر دليلي سرمايه شركت به طور كامل پرداخت نشود، شركت نسبي قابل ثبت نمي باشد. سهم هر كدام از شريك ها مي تواند نقدي يا غير نقدي باشد. سهم نقدي حتما بايد در ابتداي ثبت شركت، پرداخت گردد و سرمايه غير نقدي نيز بايد با رضايت تمامي شركا در زماني ديگر تسليم گردد.

اداره شركت نسبي
بعد از ثبت شركت نسبي، شركت توسط مدير اداره مي شود كه مي تواند مدير از ميان شركا انتخاب شود يا خارج از شركت باشد. تعداد مدير براي شركت نسبي حداقل يك نفر است بنابراين مي توان چند مدير نيز براي اين مورد انتخاب نمود. مسئوليت مدير يا مديران در مقابل شركا همان مسئوليت وكيل در مقابل موكل است. تمامي اختيارات و محدوديت هاي مدير شركت نسبي در اساسنامه به طور كامل قيد مي گردد. اگر مدير خارج از اختيارات خود، اقداماتي انجام دهد كه باعث ضرر شود، مسئوليت آن با خود شخص مدير مي باشد ولي اگز مدير در حيطه اختيارات خود اقداماتي را انجام دهد كه باعث به وجود آمدن زيان گردد، مدير هيچگونه مسئوليتي نخواهد داشت. در ثبت شركت نسبي شخصيت شركا زماني موثر مي باشد كه امور اساسي شركت به اتفاق آنها انجام گردد. هيچ كدام از شركا نمي تواند سهم خود را به ديگري بدون رضايت ديگر شركا انتقال دهد. طبق ماده ۱۸۸ قانون تجارت، بعد از انتقال سهم الشركه، هر شخصي كه به عنوان شريك جديد در شركت نسبي وارد شود، به نسبت سرمايه اي كه به شركت مي آورد، مسئوليت پرداخت بدهي ها را دارد. در ضمن شركا حق رقابت با شركت نسبي را ندارند و بدون رضايت ديگر شركا نمي توانند به تجارتي كه همنوع تجارت شركت نسبي است، فعاليت داشته باشد. همچنين شركا نمي توانند مدير شركتي باشند كه موضوع آن با نوع تجارت شركت يكسان باشد. نحوه سود و زيان در شركت هاي نسبي بدين شكل مي باشد كه هر كدام از شركا به نسبت سرمايه اي كه در شركت دارند، مي توانند از سود و زيان بهزه مند گردند، مگر اين كه اساسنامه شركت نسبي خلاف اين مورد تنظيم شده باشد. اگر دارايي شركت براي پرداخت بدهي ها كافي نبود، شركا به نسبت سرمايه در مقابل اشخاص ثالث مسئوليت پرداخت دارند، حتي اگرشركتنامه يا اساسنامه برخلاف اين مورد تنظيم شده باشد. پس قراردادهاي ميان شركا موثر تر است و براي اشخاص ثالث ممكن است تاثيري نداشته باشد. اگر در نتيجه ضررهاي وارد شده به شركت، سرمايه شركت كاهش بيابد، تا زماني كه اين كمبود سرمايه جبران نگردد، هيچ سودي به شركا تعلق نمي گيرد و در حقيقت پرداخت سود در اين حالت ممنوع است. اگر شركت نسبي داراي طلبكار بود، تا زماني كه شركت هنوز داير است و منحل نشده است، مطالبه بدهي ها بايد از خود شركت انجام گيرد. اما اگر شركت نسبي منحل شده بود، طلبكاران مي توانند به هر كدام از شركا به نسبت سرمايه اي كه در شركت دارند، مراجعه نمايند. در صورتي كه شركا به طلبكاران شركت بدهكار باشند و يا بدهكاران شركت طلبي از شركا داشته باشند، تا زماني كه شركت داير است و هنوز منحل نشده است، نمي توانند به تهاتر استناد نمايند. براي كسب اطلاعات بيشتر در زمينه ثبت شركت و ثبت برند با كارشناسان موسسه راه روشن به رايگان مشاوره كنيد.